خاطرات و یادداشت ها
برگی از وبلاگ "درد یک قرن"
۱۴۰۳ فروردین ۲۱, سه‌شنبه
گرمی خاموش وار ما
این شعر سیاووش کسرایی را چند روز پیش باز جایی دیدم و دوباره بغض در گلویم نشست از اینکه این گرمی خاموش وار ما هرگز خورشید نشد.
این ذره ذره
گرمی خاموش وار ما
یک روز بی گمان
سر
می زند ز جایی و
خورشید می شود.
تابلو از کلود مونه
Saint-Georges-Majeur au crépuscule - Claude Monet
لینک و نظرها در فیسبوک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر