صندلی میز کامپیوتر من دیروز عمرشو داد به شما. البته فکر میکنم حدود پانزده سال برایم کار کرد. مدتی بود که در خانه دچار حساسیت شده بودم، وقتی دقت کردم دیدم هر وقت پشت کامپیوتر می نشینم، عطسه میکنم. خلاصه تحقیق به عمل آمد که روکش پلاستیک صندلی فاسد شده و زیر روکش پارچه ای که روی آن کشیده ام شروع به ریختن کرده است. من هم که دست به کار شکافتنم خوب است. بلافاصله با پیچ گوشتی بجانش افتادم و صندلی را باز کردم تا روکش پلاستکی را جدا کنم. روکش را که قیچی زدم چشمتان روز و شب بد نبیند، ابر زیر روکش بو میداد و رنگ گرفته بود. ابرها را در ماشین رختشویی انداختم شاید نجاتشان دهم. بعد از خشک شدن دوباره صندلی را بستم اما این صندلی دیگه برای من صندلی بشو نیست. با توجه به اینکه چهارچوب سالم بود، اول سراغ اینترنت رفتم که شاید بتوانم قسمت های ابری را جداگانه تهیه کنم. اما پیدا نکردم. خلاصه امروز صبح رفتم برای سر زدن به چند فروشگاهی که باز بود. یکی شان که بکل صندلی کامپیوتر دیگر نداشت و گفت با توجه به وضعیت کوید 19 دیگر برایمان امکان تهیه اش نیست. آن یکی هم تعداد محدودی داشت که جوابگوی مدلی که من میخواستم نبود. نه چرمی نه پلاستکی فقط پارچه ای. آمدم خانه، آمازون رو چک کردم، دیدم ماشاء الله مدل های مختلف فراوان است و میتوان با یک کلیک خرید. سر جف بزوس و بیل گیتس سلامت که در دوران کرونایی با کساد شدن مغازه های کوچکتر خوب پول به جیب زده و می زنند. آمازون را بستم. یک کوسن کوچک آوردم روی صندلی گذاشتم گفتم آخیش صبر میکنم تا ببینم چی میشه! یا میرم ابر ساده می خرم و خودم برش میدم به اندازه صندلی.
اما معلومه که دنیای در کرونا و بعد از کرونا منفعتش به جیب چه کسانی میره. فعلا به بهانه ویروس، خوب دهن بند به دهانها زده اند که کسی حرف نزنه.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر