۱۳۹۹ آبان ۲۳, جمعه

کی قراره بمونه؟

مُرده کیه؟
اینروزها خاطراتم را شخم می زنم. به خاطره ای از مادر بزرگ مادری رسیدم. مادر بزرگ مادری در فامیل به دلیل بزرگتر بودنش به "خانم" معروف بود. دوست داشتنی و مهربان مثل اغلب مادر و پدربزرگها.
مادر از قول او تعریف میکرد: "زمانی که بچه بودم یکبار از کوچه صدای لا اله الله بلند شد.. عمه که در خانه ما بود به من گفت: بدو برو کوچه، ببین کی از دنیا رفته. مادر بزرگ میره کوچه و بزبان ترکی می پرسه: " اُلوم کیمدی"؟ یعنی " مرده کیه" ؟ جواب می شنوه : "گالان کیمدی"؟ یعنی آن کسی که می ماند کیست؟ "
این خاطره به عنوان یک ضرب المثل در فامیل ما ماند. هر کس که از دنیا می رفت. مامان می گفت: گالان کیمدی؟ چه کسی می ماند؟
بله دنیا، دنیای گذر است. هیچ کس نخواهد ماند. آنچه از ما می ماند آن خاطراتی است که از خود بجا گذاشته ایم.
عاطفه اقبال - 13 نوامبر 2020
شعر از گلستان سعدی


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر