من هنوز در ویترین اسباب بازی ها به عروسک ها خیره میشوم. قدیم ها تنوع اسباب بازی و عروسک زیاد نبود. الان طوری شده که دیگر نمیشود انتخاب کرد. ولی میان اینهمه انتخاب هنوز آن عروسک پارچه ای که مادر با عشق، برای درست کردنش ساعتها وقت می گذاشت و با نخ بافتنی تک به تک روی سرش مو میکاشت را دوست دارم. و آن عروسک با لباس سفید عروسی که پدر در بسته ای زیبا در خانه جدید به من هدیه داد. چقدر دلم را گرم میکرد اینهمه عشق و دوست داشتن در زمانه ای که هنوز از زندگی جز بازی کردن نمی فهمیدم.
ما که زود بزرگ شدیم اما براستی چه بر سر اسباب بازی هایمان آمد؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر