رویاهای کودکانه ای که در کابوس این جهان غرق میشوند! دریا از به کام کشیدنشان شرم میکند. آسمان میگرید. و بشر این " اشرف مخلوقات" خود نامیده، نگاهی میکند و می گذرد. آینده بدون معصومیت این کودکان بی دنباله است. اینها کودکان بی آینده هستند. عروسک هایشان را در آغوش می فشارند و می میرند. و زندگی همچنان در روزمرگی هایش ادامه دارد! با غرق شدن آنها، انسانیت ما هم غرق میشود! کودکی های غرق شده! این سهم آنها از زندگی است.
از دفتر " روزمرگی هایم" عاطفه اقبال - 3 سپتامبر 2015
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر