۱۳۹۴ فروردین ۱, شنبه

سال 1394 مبارک

 بهار و سال نو، به دوستان، یاران، عزیزانم مبارک باد. به آنان که با قلم و یا هر وسیله ی دیگری تباهی دهر را به چشم جهانیان پدیدار می کنند. به آنان که به هر شکلی برای پدیدار شدن جهانی زیبا تلاش می کنند. به مادران و پدران و آنانی که سالها است عکس فرزندان و یا عزیزانشان زینت بخش سفره هفت سین شان شده. به آنان که در نبرد با جهل و ستم در زندانند. به آنان که سختی های راه را بجان می خرند و هنوز با همه این مرارت ها میخواهند فلک را سخت بشکافند و طرحی نو براندازند. بهاران خجسته باد.
و این بند بندگی، و این بار فقر و جهل به سرتاسر جهان، به هر صورتی که هست برای همیشه نگون و گسسته باد. با امید به جهانی آزاد، بهارانی جاودان. دلهای شاد. بندهای گسسته و زندانهای ویران. به امید آن جهانی که انسانهای بیشمار در مسیر زمان، برای رسیدن به آن پیکار کردند. آنان که از میان ما رفتند و آنان که در این مسیر هنوز گام های امید برمی دارند. بهاران خجسته باد.
در انتظار آن روز بزرگ که انسانها را، در امیدش، به هم پیوند می دهد. آن روز آرمانی بشریت، آن بهار بزرگ که بتوانیم دست در دست هم در گسستن بند بندگی و اسارت برقصیم و بخندیم.
دوستتان دارم. همه انسانها را دوست دارم. همه آنانی را که قلبشان در این وانفسای غربت جهان هنوز به عشق انسان می تپد. آنانی را که قلبشان را به سیاهی نسپرده اند. آنان که انسان مانده اند. آنان را که برای آن بهار بزرگ به هر شکلی و با هر عقیده ای تلاش میکنند.
سال 1394 مبارک
عاطفه اقبال - 1 نوروز سال 94 - 21 مارس 2015

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر