بعد از سالها سینما نرفتن، مطلبی در مورد فیلم " Alita " توجهم را جلب کرد. امروز با دوستی به سینما رفتیم. فیلم که شروع شد هر چه جلوترمیرفت، من شباهتی با آن تعریف مورد نظر نمیدیدم. از آنجا که به دوستم تعریف کرده بودم که محتوای فیلم فلسفی است و چنین است، چنان است. سعی میکردم هر صحنه ای را شبیه سازی کنم و بگویم فکر میکنم این همان است! و الان داستان اصلی شروع خواهد شد. اما نشد که نشد! بالاخره با جستجو روی گوگل متوجه شدم که در حال دیدن فیلم " کاپیتان ماول" هستیم! و به سالن اشتباهی وارد شده ایم! با توجه به اینکه قهرمان هر دو فیلم یک دختر جوان بود، یک ده دقیقه ای گذشت تا متوجه شوم. اما یک نکته برایم جالب بود که گاه در زندگی نیز بسیاری از ما سعی میکنیم باورهای خود را بجای واقعیت بنشانیم و آنچه که در ذهن داریم را بزور با واقعیات منطبق سازیم ولی نمیشود که نمیشود! دست آخر با کلی سرخوردگی می فهمیم که نه بابا اساسا بیراهه رفته ایم! نه فیلم همان است و نه سالن!
خلاصه بعد از سالها اینهم از سینما رفتن من !
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر