به خویشان، به دوستان، به یاران آشنا
به - انسانهای - تیزخشم که پیکار میکنند
به آنان که با قلم، تباهی دهر را
بهاران خجسته باد، بهاران خجسته باد
و این بند بندگی، و این بار فقر و جهل
به سرتاسر جهان، به هر صورتی که هست
نگون و گسسته باد، نگون و گسسته باد
سال نو مبارک باد... به خویشان، دوستان و به یاران آشنا... به یاران همراه ... به آنان که در هر حال از آزادی ... از بهار...از روییدن اندیشه آزاد در سراسر این سرزمین ... از عشق ... از دوست داشتن... از انسانیت دفاع میکنند... به آنان که بیدرد نبوده و نیستند...به آنها که درد آشنا هستند...
در لحظه تحول فصل ها ... آنگاه که بهار در گذر از زمستان می شکفد... با هم بخوانیم: و این بند بندگی، و این بار فقر و جهل... به سر تا سر جهان، به هر صورتی که هست... نگون و گسسته باد. ....
آری! بهاران خجسته باد. بهارتان خجسته باد.
پیام طبیعت را بگیریم. هیچ فصلی جاودانه نیست. فصلها همیشه جایگزین هم می شوند. زمستان ما هم جاودانه نیست. دل قوی داریم .... بهار میرسد از راه یاران... به آن بهار بزرگ درود.
با تمامی عاطفه ام دوستتان دارم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر